บทที่ 27 ช่างบังเอิญ

พิมพ์ซึ่งสนิทกับอรวินท์ที่สุดเบะปาก สีหน้าฟ้องชัดเจนเหมือนเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ ว่า "ฉันไม่เชื่อหรอก"

อรวินท์รู้สึกจนปัญญาอย่างที่สุด ในขณะที่ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรดี คุณธนกรก็เดินเข้ามา ทำให้กลุ่มคนที่มามุงเม้าท์มอยเรื่องของเธอวงแตกแยกย้ายกันไปทันที

ยังคงเหมือนเมื่อวาน ทันทีที่ธนกรเห็นอรวินท์ เขาก็ยิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ